Engin ertesi gün öğle vakti uyandığında perdelerinin kapalı olduğunu fark etti ve telaşla yatağından fırladı. Canı yanıyor gibi görünen sardunyanın hemen arkasındaki pencerenin perdesini açıp yedi senedir oturduğu eve ilk kez ışık girmesine izin verdi. Belki de yaşamayacak bir sardunya için… En son ne zaman bir canlının istekleri için kendi tercihlerinden taviz verdiğini düşündü. Yirmi sene mi olmuştu? Otuz…
Karanlık bazen gridir.
