Olyushka! Güzel Olyushka! Güzel kadının kanatları güneş ışığında saklanarak çırpınıyordu. Çünkü bir adama ödünç verdiği kalbini geri almıştı. O adamdan geriye ne mi kaldı? Peki ya Olyushka’ya ne oldu? Adam öldü. Nefes alıp veriyordu ama kalbi çürümüştü… Bazen öyle olur. Aşk tuzaklarla dolu olduğu için kurbanlarını yaşarken öldürür. Olyushka, köyündeki bülbülü arıyordu. Ural Nehri’nin kıyılarına koştu. Sonra kızlarına. Sonra da…
Yorum BırakHer hayat bir noktada birbirine benzer ama bir noktada da farklılık gösterir. Zamanı gerçek anlamda hissedebilmek ve geçmişten gelen bir duyguya sahip olmanın zevkini yaşamak bir insan için yeterli olabiliyor. Rusya’nın Magnitogorsk şehrinde çalıştığı kreşten izin alarak ailesinin yanına, köyüne gelen Olyushka iki küçük kızına kavuştuğu için mutluydu. O gece Katya ve Alena anneleri ile birlikte uyuyacak olmalarının mutluluğu içindeydiler.…
Yorum BırakKısa bir süre önce İzmir’e gitmiştim. Sabaha karşı otobüsten indim ve planlı olarak yakın bir arkadaşım beni otogara karşılamaya geldi. Her zaman olduğu gibi kahvaltıyı Eski Foça’da yapacaktık. Foça’da bizim için meşhur bir simit fırını vardı. O fırının simitlerinin lezzetini hiçbir simit fırınında bulamazsınız. En azından ben rastladığımı hiç hatırlamıyorum. Belediye binasının tam karşısında olan bu küçük fırının önünde oturduğunuzda;…
Yorum Bırak“You need more rain than sun. Want to see wild animals? You don’t need to travel across the world, Indonesia has anything you’d like to see.”It was Gina’s forth night in my house when she said those words and she was trying to convince me as much as she knows about me. She heard all the praises about the city…
Yorum BırakÇocukken elime geçen kibrit kutularına doldurduğum karıncaları odamın tavanına yapışan balonlara bağlayıp gökyüzüne bırakırdım. Bunu acımasızlık olarak algılamayın sakın. Bu küçük bir çocuğun biraz masumiyeti; biraz da; aslında bunu belirtmemin hiçbir anlamı yok. İlinti… Bu durumu onun da bilmeye hakkı olduğunu düşünürken toprak bir yolda yürüyordum. Önce plastik topun peşinden koşan güler yüzlü çocuğun başını okşadım. Evinin önünü süpüren ihtiyar…
2 YorumBazı zihinler hayatın özüne doğru yaptığı düşünce yolculuklarını anlatıyor. Bu anlatacaklarımın yeri ve zamanı çok da önemli değil ama şunu söyleyebilirim: Geçmişte rastladığım eski bir köy vardı ama bu köyün insanları hakkında hiçbir fikrim yoktu. Sadece doğanın gücüne meydan okuyan; yıl yıl ufalanmış eski evler olduğunu hatırlıyordum. Bir sırt çantasına birkaç kitap ve dört dakikalık bir melodi doldurdum. Bazı anlar…
1 YorumSon saatlerim… Size nasıl yalnız kaldığımı anlatmamı ister misiniz? Dinleyin o halde; önce büyüklüğünü bilmediğim bir ormanın derinliklerinde, yaşlı bir ağacın dalında asılı duran kozamın içindeydim. Rüzgârın yapraklara çarparak oluşturduğu melodi eşliğinde de kozama veda ettim. Kendimde değildim. Kendime geldiğimdeyse yer ile gök arasında asılı olduğumu fark ettim. Bedenimin iki tarafında çırpınan kanatlarım incecik, zambak çiçeğinin kokusuysa üzerime giydirilmiş…
Yorum Bırakİçinden gelen bir sese uyarak belli belirsiz aldığı Mavi’nin kokusunu takip etmeye karar verdi. Yanından geçen insanlara sormayı da düşündü ama Micaela macerayı seviyordu. Bu zamanlarda Otres Plajı’na turist akını olurdu, genç kızın tek kaygısı kalacak bir yer bulamama ihtimaliydi. Kaygı ve bitkinliğinin izleri attığı adımlardan da belli oluyordu. Doğru yolda olduğunu bilse de, çamurlu yol ona yorgunluğunu hissettirdi.…
Yorum BırakMicaela Kamboçya’nın Sihanoukville şehrine, Kbal Chhay şelalesini görmek için uğramayı düşünüyordu. Çünkü Laos’ta tanıştığı Natalie, şelaleyi izlemenin doğal huzur kaynağı olduğunu söylemişti. Böylece, sevgili Micaela yanından hiç ayırmadığı not defterindeki seyahat programına küçük bir ekleme yaptı. İlk sayfasında – Sana bir sır vereyim mi? – yazılı olan not defterinde; düşünceleri, günlük planları ve gözlemleri yer alıyordu. Genç kız Sihanoukville…
Yorum BırakKeskin bir yalnızlığın esiri olmadan göremezsin görmek istediklerini. Önce karanlık bir odaya kapanmalısın ve sonra tamamlamaya çalıştığın resmin yapboz parçalarının yerini sadece hissederek bulmalısın. Damağın kuruduğunda değil, suyun kokusunu aldığında susadığını anlamalısın. Karanlıkta okuduğun kitaptaki sözcükleri dudaklarından uzak tutmalısın. Etrafında bir müzik aleti yok, bir müzik çalar da yok. Dinlemek istediğin melodiyi zihninde yaratmalısın. Bazen pencerenden içeriye yumuşak Akdeniz esintisinin…
1 Yorum
